بهترین بازی سال 2018

خدای جنگ (2018) ، یک بازسازی بسیار دقیق از نسخه­های اکشن پیشین است. این بازی بیشتر از آنکه گذشته و سابقه­اش را کنار بگذارد و به یک بازسازی صد در صد متفاوت بپردازد، دنباله­ای بر گفتار و اعمال خالقان پیشین خود است. اما در زمینه­ی مشابهت­های این نسخه با ورژن­های پیشین، کلام فراوان گفته­اند. آنچه که کمتر مورد اشاره قرار گرفته است، اینست که بازی خدای جنگ (2018) بر روی پای خود می­ایستد و بدون هیچ نیازی به نسخه­های پیشین، عملکردی عالی از خود نشان می­دهد. بعبارتی پس از چند ساعت بازی، این احساس به شما دست می­دهد که این بازی توسط طرفداران جدی همه­ی انواع گیم­های دیگر ساخته شده است. سازندگان از بازی­هایی همچون تامب رایدر، دووم ریبوتس، ارواح تاریک، سایه­ی کلوسوس و حتی ندای وظیفه الهام گرفته­اند. برای مثال در نبردهای پرتاب تبر در طول بازی (که خیلی مورد تمجید قرار گرفته است) دوربین، یک پرتابگر اول-شخص را در داخل یک بازی اکشن سوم-شخص در قاب می­گیرد، که خود پدیده­ای استثنائی و مبتکرانه است.

پیش از آنکه برنامه­ی بازبینی مان را تغییر دهیم ما به این بازی امتیاز ده دادیم. اما یک امتیاز کامل به معنی یک بازی کامل نیست. (اصلا چنین چیزی وجود دارد؟). یکی از لذت­های یک بازی همچون خدای جنگ اینست که نقد و انتقادهای زیادی برمی­انگیزاند. انجمن “دی اوربیتال” میزبان بسیاری از وقایعی همچون بررسی مکان­های پیچیده و منحصربه فرد بازی توسط جکسون تیلور شد. هامیش بلک، یک ویدئو کلیپ تولید کرد که در راستای ستایش همسفر بازی یعنی، آترئوس (پسربچه) بود. همچنین مجله­ی ماهانه­ی بولیت پوینت، اینچنین، بازی را در نقدهای مورد علاقه­ی خود تصیف کرد: خدای جنگ یک گیم است که ما تا ابد سال 2018 را با آن خواهیم شناخت. شاهدی قدرتمند بر هنر و صنعت خیره­ کننده­­ی عصر کنونی و نیز عاملی برای یادآوری میزان پتانسیل این رسانه و مسیری که همچنان باید بپیماید.