The Last of Us: Remastered با ورودش به کنسول پلیاستیشن 4، فرصتی دوباره در اختیار هوادارانش قرار داد تا با یکی از بهترین بازیهای نسل پیش، این بار پر زرق و برقتر و در لباس نسل هشتمی، دیدار داشته باشند. Region All
اگر از مخاطبان نسخهی اصلی بوده باشید و به این نسخهی جدید کوچ کنید، در یک ساعت اول تجربهی بازی با خود میگویید انگار ناتی داگ بازی را اول برای پلیاستیشن 4 ساخته و بعد نسخهای محدود شده از نظر گرافیکی را برای پلیاستیشن 3 منتشر کرده است! البته، این صحبت من را این طور برداشت نکنید که کیفیت بصری نسخهی اصلی در سطح خوبی نبوده است! خیر. با قاطعیت میتوان گفت که The Last of Us یکی از چشمنوازترین و قویترین بازیهای نسل هفتم بود که با عرضه در سال ۲۰۱۳ بر روی یک کنسول هشت ساله، تعجب همه را برانگیخت و قشر عظیمی را به ستایش واداشت. یکی از حرکتهای جالبی که ناتی داگ در نسخهی جدید بازی انجام داده است، امکان تغییر نرخ فریم بازی بین دو رقم ۶۰ و ۳۰ فریم بر ثانیه است. اگر شما با سرعت ۶۰ فریم رابطهی خوبی ندارید و ترجیح میدهید بازی مقداری حالت سینماییتر پیدا کند، نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه ازطریق تنظیمات بازی، در دسترس قرار دارد و میتوانید هر زمان که خواستید آن را انتخاب کنید. هیچ تغییری در کیفیت تکسچرها و رزولوشن هم اتفاق نمیافتد.
نمیدانم، شاید برخی با نحوهی تیراندازی در نسخهی اصلی که از طریق دو دکمهی R1 و L1 بود مشکل داشتند و زیاد به مذاقشان خوش نیامد. البته این حس در من تا زمانی که نسخهی بازسازی شده را تجربه نکرده بودم، وجود نداشت و پس از به دست گرفتن کنترلر پلیاستیشن 4 و اجرای بازی، با خودم گفتم WOW! چقدر تیراندازی با دکمههای بهینهسازی شدهی R2 L2 دوال شاک 4 راحت و لذت بخش است! به لطف انحنای ریزی که بر روی این دو دکمه است و نحوهی جایگیری انگشتان که به نوعی در آن چفت میشوند،ما کنترل بسیار بهتری روی شیوهی تیراندازی و هدفگیریهای خود داریم. به نظر من این یک مسئلهی خیلی حیاتی در دنیای آخرالزمانی The Last of Us است. جایی که درگیریها اغلب به صورت فیزیکی است و داشتن اسلحه و مهمتر از آن، خشابی پر، یک امتیاز ویژه محسوب میشود. پس با ایجاد امکان تیراندازی دقیقتر و کنترل بیشتر، تا حد زیادی از هدر رفتن مهمات جلوگیری میشود. البته این نکته را هم اضافه کنم که اگر قبلا این بازی را انجام دادهاید و حالا با چیدمان دکمهی جدید نمیتوانید ارتباط برقرار کنید، باز هم میتوانید از طریق بخش تنظیمات، چیدمان را به حالت اولیه بازگرداند.
یکی از مزیتهای کنترلر دوالشاک 4، وجود اسپیکر کوچکی بر روی آن است که باعث میشود برخی صداها از طریق آن پخش شوند. در بازیهایی مانند GTA V، صدای بیسیم پلیس و ارتباطات تلفنی از این اسپیکر کوچک پخش میشد که تجربهی بسیار خوب و خاصی را به بازیکن انتقال میداد. در نسخه ی بازسازی شدهی The Last of Us، شاهد هستیم که ناتی داگ از پتانسیلهای دوال شاک 4 تا حد زیادی استفاده کرده است. صدای روشن و خاموش کردن چراغ قوه و پخش نوارهای صوتی یا صداهایی از این قبیل، از دیگر خصوصیات استفاده از اسپیکر روی دستهی دوالشاک 4 در بازی The Last of Us Remastered است. با این حال، اگر مایل نیستید تا این صداها از اسپیکر دسته پخش شودِ، باز هم ناتی داگ دست شما را باز گذاشته تا از طریق بخش تنظیمات، این قابلیت را به دلخواه خود انتخاب یا حذف کنید. قابلیت Photo Mode یا اصطلاحا عکاسی، یکی از مواردی بود که سخت مرا درگیر خودش کرد. اینکه مناظر زیبایی در بازی ببینید و دوست داشته باشید آنها را به شیوهی خود ثبت کنید، ویژگی بود که حالت عکاسی به ما هدیه داد. در هر نقطه از بازی که باشید، به وسیلهی این قابلیت از هر زاویهای که مایل باشید میتوانید عکسی تهیه کنید و آن را در کنسول خود ذخیره کنید.
به شخصه و حتی به نظر اکثریت جامعهی رسانهای بازیهای ویدیویی و مخاطبان، The Last of Us در نسل گذشته یک تجربهی منحصر به فرد و فوقالعاده جالب بود که برای برخی، برترین بازی طول عمرشان لقب گرفت. این تجربهی خارقالعاده با ورودی با کیفیت به نسل هشتم، به راحتی توانست همان لذت سابق را دوچندان کند. علاوه بر بازی اصلی، کلیهی محتواهای اضافهای که قبلا منتشر شده بود، حالا در یک دیسک برای مخاطبان پلیاستیشن 4 جمعآوری شده است. اگر از تعداد زیاد نقشههای بخش چند نفره و اسلحهها و قابلیتها بگذریم، به محتوای اضافه بخش داستانی باید اشاره کنیم که چه از لحاظ روایت داستانی و چه از لحاظ اتمسفر و گیمپلی، تجربهای نو از زاویهای متفاوت را بیان میکند. Left Behind، مروری بر اتفاقاتی است که در بازی اصلی به آنها اشاره شد یا به نوعی برای روایت سریعتر روند اصلی بازی، سازندگان از آن گذشتند. این محتوای اضافی داستانی که با محوریت شخصیت الی دنبال میشود، چیزی حدود سه الی چهار ساعت گیمپلی به همراه دارد و در دو بازهی زمانی گذشته و حال روایت میشود. این که چه شد تا الی تبدیل به محوریترین شخصیت بازی شد تا مرحلهای برفی در اواسط بازی اصلی که ما باید کنترل الی را در غیاب جوئل در دست بگیریم. سعی دارم از بازگو کردن حتی بخشی از داستان بازی سر باز زنم و به این بازسازی به چشم یک بازی کاملا جدید نگاه کنم. مجموعهی نفیسی که ناتی داگ با ظرافت کامل آن را بازخوانی کرد و دوباره زیر دست هنرمندان خود آورد تا با استفاده از سختافزاری قویتر، نهایت چیزی که میتوان نزدیک به واقعیت کرد را شبیهسازی کند.
تهیه شده در زومجی
erfansafari1999 (خریدار محصول) –
سلام میخواستم بدونم با داشتن پلاس میشه بخش آنلاین لست او آس رو بازی کرد؟محدودیتی نداره؟
ممنون از سایت خوب گیم شاپ.
مدیر –
سلام بله میشه