بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy همه‌ی آن‌چیزی است که انتظارش را داشتید؛ یک ریمستر عالی و یک نوستالژی فراموش‌نشدنی.
دارای سه بازی Crash Bandicoot، Cortex Strikes Back و Warped
Crash bandicoot n.sane trilogy شامل سه نسخه اول این سری یعنی crash bandicoot , crash bandicoot 2 : cortex strikes back , crash bandicoot 3 : warped است که بعد از ۲ دهه برگشته تا به همگان بفهماند که سلطنت دست کیست!
داستان بازی از جایی آغاز می شود که dr.neo cortex تصمیم به ساخت رباتی به نام باندیکوت می گیرد اما به دلیل اشتباهی این ربات مخالف عقاید و کردار او در می آید و مشکلی بزرگ برای او می شود. ( اسم crash به این دلیل برای او گذاشته شد. ) به همین علت دکتر به دنبال کراش است تا کراش او را به فنا ندهد و…
درگیری دکتر کورتکس با کراش مانند یک نیم خط است ؛ اولش معلوم شد که چه شد که به جان هم افتادند اما پایانش، بی انتهاست. چیزی شبیه به تام و جری با طعم نئو و کراش ..!
نکته جالبی که در این سری بازی رخ داده ترکیب سکوبازی با هیجان و ماجراجویی است. معمولا بازی های ماجراجویی نیازمند تمرکز است و برای آرامش گیمر روندی کند دارند اما در این بازی شما باید با بالاترین سرعتی که می توانید بازی کنید؛ بازی را پیش ببرید. موانع چالش برانگیز با عنصر سرعت ترکیبی را ساخته که بعد از بیست سال باز هم شیرین است و بر دل مخاطب می نشیند.
نقد ریمستر عناوین بزرگ همیشه سخت بوده جرا گه منتقد صرفا باید مقایسه کند و اصولا نقدی نمی تواند بنویسد و اگر بعد از اتمام نگاهی به مطلب بیندازد، متوجه کمتر بودن متن نسبت به نقد بازی های بروز، می شود. پیش آمدی که اتفاق آن اجتناب ناپذیر است.
بازیهای ریمستر همیشه ریسک بسیار بالایی را بر دوش خود می کشند. این بازی نه تنها با این مسئله روبروست بلکه فاصله زمانی نسخ اصلی تا نسخه ریمستر به قدری زیاد است که حس خطر را هم به بازی و هم به کسی که بازی ها را بازی کرده و می خواهد ریمسترش را تجربه کند؛ القا می کند زیرا نگران خدشه دار شدن خاطرات نوستالژیکی است که کودکی و نوجوانیش را ساخته اند!
اکتیویژن حق بازی را خریداری کرد و به کمک توسعه دهنده ای به نام vicarious vision کار ساخت ریمستر بازی را به اتمام رساند. این یعنی ناتی داگ هیچ دخالتی بر ساخت این ریمستر نداشته است. موضوعی که هم خوب است و هم بد!
خوب است به دلیل: تجربه دوباره با چاشنی قدرت PlayStation 4 و تلویزیون هایی با رزولوشن بالا مانند 4K
بد است به دلیل: بهره نبردن از ناتی داگ در امور مختلف ( زیرا ناتی داگ در ساخت ریمستر های عناوینی مانند the last of us یا uncharted collection خود را در هرجهتی اثبات کرده. )
اگر بخواهیم مقایسه ای بین نسخه های اصلی با ریمستر داشته باشیم ؛ باید بگوییم که مهم ترین تغییر در شخصیت اصلی بازی یعنی کراش رخ داده.
محیط بازی دست خوش تغییرات زیادی شده و رنگارنگ تر به نظر می آید تاجایی که اولین چیزی که بعد از شروع بازی میخکوبتان می کند؛ طراحی خوب دوباره محیط بازی است. از درختان و گل ها گرفته تا باس فایت های بازی، همگی دچار تغییرات بزرگ و منطقی شده اما مشخص است که توسعه دهندگان هدف اصلی شان بالاتر بردن resolution بوده است و به هر نحوی تلاش کرده اند تا با کمک و مساعده کراش قدرت PS4 PRO را به رخ مخالفان بکشند.
این پیمان ۲۰ ساله کراش با پلی استیشن باعث شده تا طرفداران این سری از کنسول ها همیشه حرفی برای مقابله با مخالفان داشته باشند و به نوعی قدرت کنسول شان را با این بازی ثابت کنند.
برو! بپر! مواظب باش! برو! بگیرش! بپر! …..
این خلاصه کل بازی است و هیچ تغییری نسبت به نسخه اصلی نکرده تا جایی که بعد از چند ساعت اولیه ناخودآگاه خسته می شوید و نوآوری جدیدی جز حالت های مختلف مانند time trials یا ذخیره خودکار در بازی نمی بینید. بله مهم ترین عیب این ریمستر، خستگی گیمر از روند کند، تکراری و کسل کننده بازی است که فقط در دهه نود اعتبار داشت. هدف از بازی به طور کامل مشخص نیست؛ شکست دادن دکتر یا پریدن و رفتن به جایی که تمام نمی شود ؛ هرچه می روید انگار نرفته اید. به طور کلی هدف بازی فقط رفتن به جایی است که معلوم نیست کجاست؟
موانع بازی به درستی با زمان بندی دقیق درست شده اند؛ حساسیت بیش از حد ناتی داگ در آن زمان باید اسوه بازی سازان ژانر پلتفرمر حال باشد.
در بخش های bonus مراحل شاهد دوبعدی شدن بازی هستیم که vicarious vision می توانست به راحتی همه آن ها را سه بعدی کند. کم لطفی هائی که باعث شدند وبسایت های بزرگی مانند gamespot نمره ۶ را لایق این ریمیک بدانند!
وقتی با شخصیت coco بازی می کنید ؛ باز هم شاهد این هستید که علامت جان قهرمان همان کراش است! شخصیت سازی coco باید کمی لطیف تر باشد و به اصطلاح حس ماده بودن اش را به راحتی به بازیباز منتقل نماید و نباید حس قلدری را در یک دختر ببینیم. درحالی که توسعه دهنده می توانست هم علامت coco را برای جانش درنظر بگیرد و هم او را لطیف تر و لوس تر بسازد.
منبع : گیم مگ
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.