نقد و بررسی بازی Devil May Cry V

نقد و بررسی بازی Devil May Cry V

این روزها کمپانی پرسابقه و محبوب کپکام به خوبی عناوین پرطرفدار و نمادین قدیمی‌اش را وارد نسل جدید صنت بازی های ویدئویی کرده و مدتی است که حسابی در محافل مختلف خوش می‌درخشد. نسخه بازسازی شده بازی Resident Evil 2 و همچنین عرضه عناوینی مثل Monster Hunter World و Devil May Cry V باعث شد که طرفداران این کمپانی شرقی و بسیار توانمند، باری دیگر با او بیعت کنند و دوران طلایی جدیدی را رقم بزنند. بازی Devil May Cry V که در اینجا قصد بررسی آن را داریم، بهترین تجدید دیداری بود که می‌شد با کاراکترهای بسیار محبوب این سری رقم زد. مبارزه همیشگی و بی‌پایان دانته و ورجیل، همواره ستون اصلی داستان مجموعه Devil May Cry به حساب می‌آید و درست زمانی که به نظر می‌رسید این سوژه کمی تکراری و کلیشه‌ای شده، آن را به شکلی متفاوت و خیلی بهتری روایت کردند و از همه مهم‌تر، شخصیت پردازی کاراکتر نرو را هم تکمیل کردند. کاراکتری که شاید در نسخه قبلی جذاب به نظر می‌رسید، اما به هیچوجه جای خالی دانته را پر نمی‌کرد. اینبار اما همه چیز فرق می‌کند؛ در بازی نه تنها در نقش نرو، بلکه در قالب دانته و شخصیت جدید وی (V) هم بازی خواهید کرد. کاراکترهایی که هر یک قدرت‌ها و سلاح های کاملا متفاوت و منحصر به فرد خودشان را دارند و مبارزه با استفاده از هر یک از آن‌ها، حس و حال کاملا متفاوتی را القا می‌کند.

اولین و اصلی‌ترین برگ برنده بازی Devil May Cry V گیم پلی خشونت‌وار و آغشته به آدرنالینش است که با حفظ تمام چارچوب های سبک همیشگی‌اش، ورژنی به تکامل رسیده از آن را ارائه می‌کند. صرف نظر از اینکه محیط بازی در اغلب مراحل آن مشابه و تکراری به نظر می‌رسد، اما این دشمنان شما در طول بازی هستند که رفته رفته به تنوع و تعدادشان افزوده می‌شود و باید با استفاده از تمامی توانایی ها و سلاح های کاراکترتان، از پس آن ها بر بیایید. دست های مکانیکی نرو، شمشیرهای دانته و همچنین اشباح شیطانی کاراکتر وی، از جمله دسته سلاح های بازی به حساب می‌آیند و سپس در قالب منویی بزرگ، می‌توانید توانایی‌هایتان را ارتقا دهید و کمبوهای جدید را فرا بگیرید. با پیشروی در بازی، سلاح های بیشتری را کسب می‌کنید و این روند حتی تا دقایق پایانی بازی هم ادامه دارد! بازی پر شده از سلاح های دیوانه واری که به بی‌رحم ترین شکل ممکن شیطان های دشمن را سلاخی می‌کنند. استفاده از این سلاح ها، آن هم درست زمانی که موسیقی متن کوبنده و پرهیجان بازی در حال نواختن است، بمب بزرگی از آدرنالین محسوب می‌شود که گاهی حین مبارزه با باس فایت ها به انفجار در می‌آید. نیکو، یکی از کاراکترهای جدید بازی است که دوست صمیمی نرو به حساب می‌آید. او یک ون جالب و یک کارگاه در پشتش دارد و البته، جعبه موسیقی‌اش! این بهترین دستیاری است که در طول بازی‌ای مثل DMC V همراهی‌اش کرد. از آنجایی که نیکو دست فرمان بسیار شگفت انگیزی دارد، در هر نقطه از جهنم که باشید، تنها با استفاده از تلفن های عمومی خودش را به شما می‌رساند و می‌توانید از مزایای حضور آن بهره‌مند شوید.

معماهای متعددی هم در مراحل مختلف بازی تعبیه شده‌اند که راه حل اصلی بسیاری از آن‌ها، باز هم خشونت و مبارزه است. بازی Devil May Cry V در زمینه داستانگویی هم حرف های زیادی برای گفتن دارد و یکی از بهترین ماجراهای مربوط به دانته و ورجیل و اینبار با حضور نرو را روایط می‌کند و به بررسی نکات پنهان بسیاری در داستان مجموعه می‌پردازد. سپس به همان شکلی که مطلوب طرفداران باشد، به پایان می‌رسد و خوب البته این از نقاط ضعف بازی به حساب می‌آید. از جایی به بعد، در رابطه با بعضی از نکات پنهان داستانی مطمئن می‌شویم، اما بازی وقت بسیار زیادی را صرف این ماجرا می‌کند. البته نباید فراموش کرد که بازی همیشه در اوج خودش قرار دارد و رفته رفته به آشوب موجود در دل داستانش افزوده می‌شود. گرافیک بازی هم موجب به تصویر کشیده شدن هرچه بهتر بازی شده و همه‌چیز کامل و مهیا به نظر می‌رسد. کپکام مدت زمان زیادی طرفداران خود را منتظر گذاشت، اما در پایان دست پر به سوی آنها برگشت و بازی بسیار خوبی نظیر Devil May Cry V را ارائه کرد. این بازی از هر نظر جذاب به نظر می‌رسد و اگر از دوست داران سبک هک اند اسلش و اکشن های بی‌رحم و خشن هستید و مهم‌تر از همه نسخه های قدیمی مجموعه Devil May Cry را هم تجربه کرده‌اید، بازی Devil May Cry V بهترین فرصتی است که یک تجربه به تکامل رسیده و مدرن را از این سری کسب کنید.