روی کاغذ ترکیب کردن عناصر ژانر Card Game همراه با RogueLike و در نهایت به صورت یک بازی تک نفره، غیرقابل باور است و یا نتیجه‌اش چیز مطلوبی نمی‌شود. اما این یک گمان به شدت اشتباه است. بازی Slay The Spire یک نمونه بارز از ایده‌های شناخته شده و آشنایی‌است که در بازی‌های بسیاری دیده‌اید اما تابحال به آن فکر نکرده‌اید که اگر این ایده‌ها ترکیب شوند نتیجه چه چیزی خواهد بود؟
اولین نکته‌ای که در مورد این بازی به شدت مورد توجه قرار می‌گیرد، تلاش سازندگان برای فراتر از حد نشان دادن عناصر آن است. وقتی صحبت از سبک Rouge Like در چنین عنوانی می‌شود، صرفا یک یا چند عنصر آشنا نیست. بازی تا جای ممکن به شما سخت می‌گیرد و حتی ممکن است ساعت‌های زیادی را صرف بازی کرده باشید اما هنوز موفق به یک بار تمام کردن نشده باشید. حس تعهدی که در بازی نسبت به ژانرهایی که در بر گرفته است ستودنی‌است. تقریبا آخرین چیزی که در بازی Slay The Spire می‌توانید پیدا کنید، احساس یکنواختی است. در ابتدای شروع هر دست، شما شخصیت خود را انتخاب میکنید. هرکدام از چهار شخصیت اصلی بازی کارت‌های اختصاصی خود، نحوه بازی کردن و بعضا دشمنان خود را دارند. اما جنس اتفاقاتی که در شروع هر دست با هرکدام از این شخصیت‌ها دارید کاملا شبیه به هم است. منظور از اتفاق، علامت سوال‌هایی‌است که در طول نقشه بازی تصمیم می‌گیرد بسته به مسیرتان واردش بشوید. البته باید بگویم که از یک نقطه‌ی دیگری به بعد این اتفاقات یکنواخت می‌شوند اما به تصمیم بازیکن به شدت بستگی دارد و حتی می‌تواند ناجی شما بشود. نقشه بازی به جز «؟» حاوی چندین چیز دیگر هم می‌شود. اول از همه به جز دشمنان معمولی خود در بازی، دشمنان «ویژه» هم حضور دارند که شکست دادنشان مهارت بیشتری می‌خواهد و پیروزی در برابرشان می‌تواند Relicهای جدیدی به ارمغان بیاورد. می‌توانید از «دستفروش» بازی، کارت‌ها و آیتم‌ها (جلوتر توضیح داده می‌شود) گوناگون بخرید و در نقاط گنج هم Loot مجانی خواهید داشت. استراحتگاه‌ها اما اصلی‌ترین نقاط نقشه هستند. باید در انتخاب مسیر خود حتما به آن توجه کنید زیرا مهم‌ترین منبع برای بازیابی سلامتی شخصیتتان یا ارتقای یکی از کارت‌هایتان است.
در آخر هر مبارزه با دشمنان و Bossها، آیتم‌های مختلفی مثل سکه، معجون و Relic دریافت میکنید. حتی اگر از این دو آیتم هم در آخر مبارزات خبری نباشد به طور قطع همیشه یک کارت جدید به دسته کارت‌های شما اضافه می‌شود. معجون‌ها در شرایط مختلف و بسته به کارایی‌شان در مبارزه می‌توانند برگ برنده‌ی خوبی باشند. اما Relicها عناصر کلیدی هستند که با انتخاب درستشان می‌توانید مبارزات جذاب‌تر و حتی بعضا راحت‌تری داشته باشید. اما شاید اصلی‌ترین عنصر بازی در انتخاب کارت‌ها و یا به قولی Deck Building بازیکن در هر دست باشد. انتخاب کارت‌ها شاید دفعات اول بر اساس آشنا نبودن با آن‌ها و یا توضیحات ساده‌ای باشد که رویشان نوشته شده است اما مهم‌ترین چیز برای بقای شما در طول مبارزات کاملا بستگی به کارت‌های شما دارد. هرچند یکی از ایرادات بازی سریعا با همین موضوع مشخص می‌شود. هرچند که شما می‌توانید بسته به نوع بازی، شخصیت، آیتم‌ها و پول تا بخش زیادی از هر نقشه را طی کنید اما از یک نقطه‌ای به بعد استفاده و انتخاب از کارت‌هایی که دفاع شخصیت را بیشتر می‌کند برای زنده‌ماندن الزامی می‌شود. بعد از تقریبا 10 ساعت تجربه چنین عنوانی هنوز هم فکر می‌کنم بزرگترین و واضح‌ترین اشتباه سازندگان همین زیاده‌روی روی سخت بودن و تاکید بر کارت‌های دفاعی‌است. هرچند که این مورد یک چیز مرسوم در اکثر بازی‌های Rogue like و یا حتی وجود آیتم‌ها و همینطور شانس می‌تواند مبارزات را به همان اندازه که سخت هست آسان کند، اما ایجاد تعادل در برخی نقاط این شکلی در بازی می‌توانست نقاط ضعف بازی را به پایین‌ترین حد ممکن برساند.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.